+ ADSL2

عبارت ADSL به شکلی از برقراری ارتباط از طریق خطوط مسی گفته می‌شود که در آن سرعت دریافت و ارسال داده‌ها یکسان نیست. به همین دلیل به این شیوه ارتباطی، عنوان نامتقارن (Assymetric) داده‌اند و حرف A در ابتدای نام ADSL نیز از همین کلمه گرفته شده است. یکی دیگر از ویژگی‌های ADSL کاربرد آن در مسافت‌های کوتاه است. در نتیجه اگر مسافت مرکز ارسال داده تا محل دریافت آن روی خطوط مسی بیشتر از پنج کیلومتر باشد این فناوری کارایی خود را از دست خواهد داد. ضمن اینکه به دلیل مقاومت موجود در کابل مسی، هر چقدر مسافت میان فرستنده و گیرنده کمتر باشد سرعت ارتباط بیشتر خواهد بود. به عنوان مثال زمانی که این فاصله در حدود یک کیلومتر است می‌توان داده‌ها را با سرعت یک مگابایت در ثانیه (حدودا معادل هشت مگابیت) منتقل کرد در صورتی که با افزایش این فاصله سرعت انتقال بطور قابل توجهی کمتر می‌شود. با این حال در فواصل بالای دو کیلومتر هم سرعت انتقال در حدی است که می‌توان از آن بهره‌برداری کرد. این موضوع به یکی از جذابیت‌های این فناوری در کشورهای در حال توسعه تبدیل شده است که زیرساخت‌های لازم برای توسعه باند پهن را ندارند. مدتی پس از معرفی این فناوری، اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) استانداردهایی را برای سطح کیفی ADSL تدوین کرد که در آن حداکثر سرعت دریافت اطلاعات برای کاربر از طریق ADSL معمولی هشت مگابیت در ثانیه است و سرعت ارسال نیز در حدود یکصد کیلوبیت در ثانیه است.